වැරදි වූ හෙළබස නිවැරදිව දැන ගනිමු...
වචනයේ පරිසමාප්තියෙන්ම දැනගම්මු...
හු-ත්-ති-ගේ- පුතා" දන්නවාද..?
සයන්න වෙනුවට හයන්න කියවීමක් අප බසේ පවතී ඒ නිසා සදුන් හදුන් කියා වහරයි.
සඳ හඳ කියා වහරයි.
සුතන්න ඇත්ති, සුත්ති [මව] යනු පුතුන් ඇත්තීය.
හෙළ බස මරා දැමීමෙන් පසු අද එය පිළිගන්නේ කුණු කතාවක් ලෙසිනි.
[සුතන් ඇත්ති සුත්ති, සයන්න ඉවත් වී හුත්ති වේ. - හු-ත්-ති-ගේ පුතා යනු මවගේ පුතාය]
සුඛනවා යනු උපරිම සැප විදීමයි. අද එයද මිශ්ර සිංහලට අනුව පරුෂ වචනයක් වී අවසන්ය. චරත භික්ඛවේ චාරිකං බහු ජන හිතාය බහු ජන සුඛාය. සුඛ යන්නේ අනිත් අරුත ලෝකෝත්තර නිවනයි. සදාතනික සුඛය. සයන්න ඉවත් වූ විට කියවෙනුවේ [හුකනවා ලෙසයි].
අද සමාජයට එම වදන වලංගු නැත ,මෙලෙස [ස] වෙනුවට [හ] අක්ෂරය යෙදෙන වචන හෙළ බසේ බොහෝ වෙත්. හබරණ සිරි වඩුන බෝධිය අද හිරි වඩුන බෝධියයයි. සත්වරක්, හත්වරක් ලෙසද වහරයි. සිංදු, හින්දු ලෙස වහරයි. මෙලෙස කාලයත් සමග බොහෝ දේ වෙනස් වී ඇත. අප විසින් කර යුත්තේ ඉතා සුපරික්ෂාකාරීව අපගේ අතීත ප්රවේණිය සොයා දැනගැනීමයි. ඒ අපගේ දැයෙහි සැබෑ නැගිටීම ඇත්තේ එහි නිසාවෙනි...
"කැ-රි ප-ක පයියේ දමා ගෙන ගොස් වේ-සියෙකුට දීම..."
වත්මනේදී අවර ගණයේ (කුණුහරුප) ලා සලකන වදන් කිහිපයක නියම හෙළ අරුත ගැන දැක්වෙන පෝස්ටුවක් පෙරදිනයක උපුටා දැක්වූ මාහට, එවැනි වූ වචන කිහිපයක නියම අරුත මෙලෙස පලකරමි.
කැරි :- හෙළ බසින් කැරි යනුවෙන් වහරන්නේ තැඹිලි, කුරුම්බා වැනි ගෙඩිවල ඇති සියුම් මදයටය. සරල බසින් කිවහොත් ලොඳ වලටය.
පක :- ප-ක යනු හෙළ බසින් ගෙඩිය යන අරුත් දෙයි. අතීතයේදී ලියන ලැබූ ගද්ය වලත් ගයන ලැබූ බොහෝ පද්යවලත් පක යෙදී තිබෙනු දැකිය හැකිය.
ප-යිය :- එල්ලාගෙන යන නැතිනම් කට ගැට ගැසූ කුඩා මල්ලට අතීතයේදී කිව්වේ පයිය කියාය. නුදුරු අතීතයේ පවා ගැමියන් ගමනක් යනවිට බුලත් දුංකොල දමාගෙන ගියේ බුලත් පයියේය. කෙනෙකු කර්කශ ලෙසින් ඝෝෂා කරන විට ගැමියන්
උපුටා ගැනීම - facebook social media/
0 Comments